ในบางครั้ง ท่ามกลางคนที่มากมาย
เหมือนว่าฉันไม่เหลือใคร
ฟ้ามืดไปไม่รู้ตัว
อยู่ตรงนี้ เหงาเหลือเกินจนฉันกลัว
ฟ้าดูไกลและมืดมัว
เหมือนเรี่ยวแรงจะหายไป
รู้ว่าต้องทนไหว ยังไงต้องมีสักวัน
หัวใจฉันจะแข็งแรงได้อีกครั้ง
แค่เพียงแสงดาว มันก็หวั่นไหว
แค่มองเห็นใคร เจ็บอยู่ทุกครั้ง ยังมีน้ำตา
เรื่องราวผ่านมา ทำไมลืมไม่ได้
แค่คำพูดเดียว มันก็บอบช้ำ
หัวใจเจ้ากรรมอ่อนแอเหลือเกิน
ต้องนานเท่าไร จะมีวันไหน
ที่เข้มแข็งได้สักที
ความปวดร้าว
ทิ้งร่องรอยไม่หายไป
เหมือนไม่ยอมให้เริ่มใหม่
แล้วเมื่อไรจะหายดี
รู้ว่าต้องทนไหว ยังไงต้องมีสักวัน
หัวใจฉันจะแข็งแรงได้อีกครั้ง
แค่เพียงแสงดาว มันก็หวั่นไหว
แค่มองเห็นใคร เจ็บอยู่ทุกครั้ง ยังมีน้ำตา
เรื่องราวผ่านมา ทำไมลืมไม่ได้
แค่คำพูดเดียว มันก็บอบช้ำ
หัวใจเจ้ากรรมอ่อนแอเหลือเกิน
ต้องนานเท่าไร จะมีวันไหน
ที่เข้มแข็งได้สักที
แค่เพียงแสงดาว มันก็หวั่นไหว
แค่มองเห็นใคร เจ็บอยู่ทุกครั้ง ยังมีน้ำตา
เรื่องราวผ่านมา ทำไมลืมไม่ได้
แค่คำพูดเดียว มันก็บอบช้ำ
หัวใจเจ้ากรรมอ่อนแอเหลือเกิน
ต้องนานเท่าไร จะมีวันไหน
ที่เข้มแข็งได้สักที